Pim Lammers

1993

Pim Lammers (1993) schrijft voor volwassenen én voor kinderen. Begin 2017 verscheen zijn prentenboekdebuut ‘Het lammetje dat een varken is’ (met illustraties van Milja Praagman), het allereerste Nederlandse transgender-prentenboek. Het boek werd bekroond met een Zilveren Griffel en daarmee werd hij de jongste Griffel-winnaar in de geschiedenis van de prijs. Voor volwassenen schrijft Pim poëzie, korte verhalen en persoonlijke reportages. Ook werkt Pim als vertaler (van kinderboeken) en recensent (voor onder andere Queerboeken.nl en Winq).

 

Wat is je favoriete (lees/schrijf-)plek in Utrecht?
Ik ben nog altijd op zoek naar dé perfecte schrijfplek, vooral in de winter. In de zomer fiets ik graag naar de Maarseveense Plassen, het liefst op rustige dagen – wanneer het geen vakantie is en iedereen nog op school of op het werk moet zitten. Ik zoek dan een rustig plekje uit waar ik het schrijven een middag lang kan afwisselen met zwemmen, zonnen en lezen.

Wie is je favoriete Utrechtse auteur?
Als puber ben ik ooit met school naar een literatuurdag geweest en zag daar Tjitske Jansen voordragen. Ik herinner me niets meer van de andere voordrachten of welke schrijvers er die dag überhaupt waren, ik herinner me alleen Tjitske Janssen. Ik was helemaal in de ban van haar en haar werk. Diezelfde middag heb ik haar dichtbundel gekocht – de eerste dichtbundel die ik ooit kocht. Eerst vond ik poëzie vaak maar saai of onbegrijpelijk, ik las liever romans. Het moest maar eens gaan sneeuwen (2003) bracht daar verandering in.