56. Maxim Februari

1963

Maxim Februari (Coevorden, 1963) is filosoof, schrijver en columnist. Hij groeide op in Utrecht, waar hij het Stedelijk Gymnasium bezocht. Hij voltooide studies kunstgeschiedenis, filosofie en rechten aan de Universiteit Utrecht en promoveerde op een filosofisch proefschrift aan de Katholieke Universiteit Brabant.

Februari debuteerde in 1989 met de roman ‘De zonen van het uitzicht’, waarvoor hij in 1990 de Multatuliprijs ontving. Sindsdien verschenen romans, ‘De literaire kring’ en ‘Klont’, en diverse bundelingen van columns, essays en lezingen. Hiervoor ontving hij literaire prijzen, waaronder de Utrechtse C.C.S. Croneprijs en de P. C. Hooftprijs.

In februari 2013 publiceerde Maxim Februari het boekje ‘De maakbare man. Notities over transseksualiteit’.  Zijn officiële naam veranderde dat jaar van Marjolijn in Maximiliaan (Max) Drenth.

Februari is lid van het bestuur van De Gids. Hij was lid van de commissie-Van Oostrom die in 2006 de Canon van Nederland samenstelde en is betrokken bij maatschappelijke ontwikkelingen op het gebied van recht en cultuur.

 

Wij legden Maxim Februari een drietal vragen over Utrecht voor:

In hoeverre inspireert Utrecht je in je werk?

‘Alles wat ik in de eerste helft van mijn leven heb gelezen en geleerd komt uit Utrecht. Ik ben geen schrijver die couleur locale gebruikt, dus ik schrijf niet over Utrechtse straten en pleinen, maar ik heb wel de boeken uit de Utrechtse bibliotheken in mijn hoofd en ben gevormd door de aanpak van de Utrechtse Faculteit Filosofie, die zoveel anders is dan de Amsterdamse of Nijmeegse.’

Wat is je favoriete plek in Utrecht?

‘De kerken. De Domkerk, de Geertekerk, de Jacobikerk. Aan het plein bij de Jacobikerk heb ik nog sterke herinneringen uit mijn kleutertijd; die binden me aan de plek.’

Wie is je favoriete Utrechtse auteur?

‘Martinus Nijhoff!’