79. Vrouwkje Tuinman

1974

Vrouwkje Tuinman (1974) is schrijver, dichter, journalist en columnist. In 2004 debuteerde ze met de dichtbundel ‘Vitrine’ en begin 2005 volgde een roman: ‘De Grote Acht’.

Vrouwkje Tuinman werd op 14 september 1974 geboren in ’s Hertogenbosch. Ze studeerde Algemene Letteren (thans Taal- en cultuurstudies) en Muziekwetenschap in Utrecht, en ging daarna als journalist en recensent aan de slag voor onder andere ‘Opzij’, ‘De volkskrant’, ‘La Vie en Rose’ en ‘het Utrechts Nieuwsblad’.

Vrouwkje Tuinman was één van de oprichters van het Poëziecircus. Ze organiseert nog steeds literaire evenementen, publiceert bloemlezingen en treedt regelmatig op tijdens festivals en literaire avonden. Gedichten van haar hand verschenen onder andere in ‘De Brakke Hond’, ‘Hollands Maandblad’, ‘Krakatau’ en ‘Passionate’.

Het werk van Vrouwkje Tuinman is gedurende haar carrière al vaak geroemd en bekroond. In 2004 ontving Tuinman de Hollands Maandblad Poëziebeurs 2003/2004 en in 2005 het C.C.S. Crone Stipendium van de gemeente Utrecht. In werd 2007 haar tweede dichtbundel, ‘Receptie’, genomineerd voor de Libra Schrijversprijs. “Mooi en goed te volgen, maar erg vervreemdend”, schreef men in het NRC Handelsblad over deze bundel. Veel gedichten in ‘Receptie’ verhalen over een ik-persoon die zich kenmerkt door hysterie, afzondering en het scheppen van een eigen wereld. Tuinmans roman ‘Buurvrouw’ (2008) werd genomineerd voor de BNG Nieuwe Literatuurprijs. Eind 2010 kreeg ze de Halewijnprijs uitgereikt voor haar oeuvre tot dan toe. De tweetalige fotoboek-dichtbundel ‘Intensive Care’, uitgebracht i.s.m. fotografe Andrea Stultiens, ontving in 2012 de Niek Woudenbergprijs. Haar roman ‘De rouwclub’, die in 2013 uitkwam, stond op de longlist voor de Libris Literatuur Prijs 2014.

 

Vrouwkje Tuinman heeft een relatie met de dichter F. Starik.

 

 

‘Bis’ uit ‘Vitrine'(2004)

Mijn grote man. Het feest is zijn toneel.
Op brede voeten staat hij voor de wereld te zien.
Besneeuwt de nacht met rook, zweet zich uit,
zetelt wijdbeens en viert zijn geslacht.

Thuis het tweede bedrijf. Het lijf moet hard
gedoucht, alcohol gewassen afgewerkt.
Al het water verdrinkt in hem.
Grote woorden galmen langs het open gordijn.

Ik droog het nat waar hij niet bij kan.
Druppels tussen zijn schouders, de holte
van zijn knie, het zachte onder aan zijn rug.
Een open doek. Ik maak hem weer klein.