21. Stephan Enter

1968

Stephan Enter (1968) studeerde in Utrecht Nederlandse taal- en letterkunde en Keltische letterkunde en cultuur, waarvoor hij enkele malen Ierland bezocht. Sindsdien schreef hij drie boeken, waarvan er twee op de shortlist en een op de longlist van de Librisprijs zijn beland. ‘Grip’ werd in mei 2012 bekroond met de Prijs van de Lezersjury bij de Gouden Boekenuil en in november 2012 met de F. Bordewijkprijs. In december 2012 won Enter de C.C.S. Croneprijs van de stad Utrecht voor zijn gehele oeuvre.

Zijn debuut is de verhalenbundel ‘Winterhanden’, dat uit zes verhalen bestaat en waarbij de hoofdpersoon steeds een jongen of man is die niet bij machte is om in relatie met anderen het heft in handen te nemen. Enter is de lieveling van veel literaire critici en wordt door velen beschouwd als een van de grote nieuwe talenten van de Nederlandse literatuur. Zijn tweede boek, de roman ‘Lichtjaren’, speelt vrijwel geheel in de stad Utrecht en de naaste omgeving. De oplettende lezer herkent vrijwel alle locaties: de schermclub, het Conservatorium en het Janskerkhof. Voor deze roman werd Enter in 2005 genomineerd door de Libris Literatuurprijs en de Gerard Walschapprijs. Door Rudy Kousbroek werd Enter bestempeld als de beste Nederlandse auteur van dit moment. De verhalenbundel ‘Spel’ speelt zich af in een klein Gelders dorp. Wat opvalt is Enters geraffineerde spel met de taal. Iets dat ook tot het grote publiek doordringt met het verschijnen van zijn roman ‘Grip’ in 2011. Dit werk, over een groep vrienden die elkaar na lange tijd weer ziet, vestigt Enters naam als unieke schrijver. Vertalingen verschenen onder meer in het Duits en in het Noors.